Fahri Gemlikli Ömer Mete

Memurların kaderidir aslında, Türkiye’nin farklı bölgelerini görmek. Mete 12 yıllık meslek hayatında 7’nci yer değişimini yaşadı. 37 yaşında il başsavcısı oldu Mete. Hem de Muş gibi kritik bölgeye.

Gemlik’e güzel anılar, güzel eserler bıraktı… Başsavcılığı bir yana dostumuzdu. Gemlik’i önde tutan herkes gibi…

***

Göreve geldiğinde Gemlik Adliyesi kiradaydı…

Kiraya bile yeni geçmişti aslında. Yeni Sahil’deki köhne apartmandan kurtulmuştu.

Yetmedi.

Her zaman bir fazlasını istedi.

‘’Muhtemelen ben açılışını görmem’’ dediği Adliye binası için çalıştı, didindi.

Başsavcı olunca Gemlik’e gelmişti. Öncesinde görmemişti ilçemizi.

İlk defa denizi gören bir yerde çalışmıştı.

Safranbolu’da çocuğunu kucağına almak isterken, ani, bir tayin sonucunda kendisini Gemlik’te buldu. Yoğun yol şartları erken doğuma yol açtı. Çocuğu, Gemlikli oldu.

Gemlik Adliyesini hep uyum içinde yönetti.

Herkese mesafeli oldu. Sevdiği insanlara bile devlet gibi mesafeli, devlet gibi yakındı. Hem adil oldu, hem adil göründü. Adil olmak kadar, adil olduğunu göstermenin vatandaş üzerinde yarattığı güven duygusunu erken çözdü.

***

Odasında oturduğumuzda tayini çıkmıştı. Hala Adliye projesini anlatıyordu. Sanki tayini çıkan o değilmiş gibi, evladıyla gurur duyan baba gibi… ‘’Kazım Bey’’ dedi. ‘’Ben mimar, mühendis değilim. Gemlik Adliyesinde fikirlerimizi söyledik, onlar şekillendirdi. Adliye kapsamlı kompleks oldu.’’

‘’Keşke’’ dedim… ‘’Fark etmez Kazım Bey. Gemlik’e kazandırdık ya, o bize yeter’’ dedi. Devlet gibiydi konuşurken. Yola çıkmadan Ankara’ya uğrayıp Muş Adliyesindeki ihtiyaçları isteyeceğini söyledi. Diyarbakır doğumluydu. Gemlik’te iki buçuk yıl yaşadı Ömer Mete… Ama çok sağlam Gemlikliydi.

   Magazinsel dikkat çeken isimlere fahri hemşerilik vermekten çok daha doğru olur Ömer Mete’ye hemşerilik beratı vermek. Verilmese de, bizim için Gemliklidir. En az, bizim kadar.