Bir mama da sen al

Sahi sevgi neydi? Alyazmalım filminde de dediği gibi; Sevgi iyilikti, dostluktu, sevgi emekti. Sevgi dostça uzanan insan eliydi..

Sevgi bilinçlenmeydi, paylaşımdı.. Peki sevdiğimiz her neyse ne kadar bilinçli sevmeyi biliyoruz.

Bahsetmeye çalıştığım sevgi türü ‘hayvan sevgisi’ sadece dikkatinizi çekmek istedim bence çok masumum. Affedin.

Tutkunları, hatta tutkuları yüzünden tepkileri üstüne alan deli muamelesi görenlerimizden biri de Binnur Toplu. 6 yıldır bir fiil kedi ve köpekleri besliyor, hasta olduğunda hasta yatağında yatma veya tatile gitmeyi asla düşünemiyor.

Yıllardır şahidim kendisine; sabah akşam ellerinde poşet şimdi pazar arabasıyla Gemlik Yeni sahilde yemek taşımasına, peşinden gelen minnoşlara. Deli gözüyle bakmadım asla kendisine, hayat tek bir şeye adamak üzerine bazen, o da seçimini çok naif yaparak hayvan dostlarımıza adamış.

O korumasız, yardıma muhtaç afacanları gözünüzün önüne getirin ve en basitinden yemeğinizi onlarla paylaştığınızda içinizde ki huzuru bir düşünün. ‘Hayat paylaşınca güzel’in bir diğer yorumu.

Sevgili Handan Gürşahin, çoğumuzun bildiği doktor Aziz’in evinin önüne davet etti hepimizi. Yeni bir yaş alıyor, doğum gününü taçlandırmak istedi alışılmışın dışına çıkarak? Ufacık yardım taleplerinde bulunarak, hediye istiyor utanmanca yok evet kendisini mutlu edecek türde ihtiyaç listesi de var, mamasını ilacını vs alan gelsin çağrısı. Emin olun bunlar hiç bir şey. Buluşma sağlandı duyarlı katılımcılarla mama, ilac vs toplanıldı. Nereden baksan bir aylık ihtiyaç karşılandı. Bu ilk adım daha büyük adımlar atılabileceğinin öncüsü. Neler yapılabilir diye düşündük.

Örnekleri olan, kediler için uygun güvenli evler kurulabilir. Sahiller yer tahsisi için çok uygun. Böylesi bir uygulama yapılırsa şayet bu akşam gördüğüm çocukların merakla kedi köpeklere yaklaşımları. Ebeveynler çocuklarını bu noktaya getirip çocuklarına hayvan sevgisini aşılayabilirler. Ağaç yaşken eğiliyor biliyorsunuz. Binnur hanım ilköğretimlerde, kuran kurslarına da davet edilebilir. Seminer verebilir, kendi kendini eğitmiş veterinerin diplomasızı, çocuklarımıza yaşadığı bu deneyimi aktarabilir. Bilinçlenme diyoruz, adım diyoruz. Neden olmasın? Bu da bir ihtiyaç.

Toplandığımız yerde Binnur hanım kendince çadırımsı bir barınak inşaetmiş. Bu noktayı bilenler nasılsa bakan var zihniyetiyle yavru kedileri bırakıyorlarmış. Mama da bırakayım diyen yok, bırakabilirsiniz arkadaşlar. Yer belli, Dr. Aziz beyin evinin önü.

İhtiyaçlar büyük meblağlara ulaşıyor, gücü tükenmek üzere. Kendisini uzunca dinledim, inanın yaptığı fedakarlık her yiğidin harcı değil. Emek, maddi manevi güç, zaman ve büyük bir sevgi ile alakalı.

Bizlerde gücümüz yettiğince ışık tutabiliriz.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.